#SolidairNaarNul (maart 2021)

#SolidairNaarNul is een samenwerking tussen Actiegroep #GeenDorHout, Containment Nu en Scholen Veilig.

Met deze posters pleitten wij om in Nederland naar effectievere en solidaire manier van indammen van deze pandemie te kiezen.

Een posterserie voor een Nederlandse ZeroCovid-aanpak, met de ingrediënten:

1. een grondige indamfase met opschorting van al het niet-essentiële werk en prioriteit voor eerste levensbehoeften;
2. prioriteit voor risicogroepen in de vaccinatievolgorde, inbreng vanuit die groepen bij het OMT, ophouden met het opzijschuiven van adviezen van de Gezondheidsraad;
3. erkenning van de rol van aerosolen (zwevende deeltjes) bij verspreiding van het Covid-19 virus, en adequate voorzorg op basis daarvan;
4. aandacht, ook in publieke communicatie, voor aanhoudende klachten en orgaanschade bij mensen die eerder een besmetting hebben doorgemaakt;
5. tastbare prioriteit voor preventie op scholen, werkplekken en andere gedeelde ruimtes.

De bijgaande reeks posters is een voorstel om te stoppen met de huidige beroerde aanpak van de pandemie, en te beginnen met solidair indammen. Waar de Nederlandse regering voor gekozen heeft en nog steeds voor kiest – het virus zogenaamd “gecontroleerd laten rondgaan” en “sturen op IC-capaciteit” – levert alleen meer ellende op. Dit is inmiddels veel mensen duidelijk. Maar wat dit ook inhoudt, is dat een adequate respons eigenlijk nu pas begint, en dat de onmisbare randvoorwaarden erbij nog vormgegeven moeten worden.

Wat we willen met deze posters is meer bekendheid geven aan de ZeroCovid-aanpak. Het idee daarvan is NIET dat Covid-19 volledig zal “verdwijnen” (dat het virus als zodanig “geëlimineerd” wordt), maar wel op een miniem niveau komt in vergelijking met nu. Dat betekent dat we samen de circulatie van het virus in korte tijd grondig naar beneden drukken, en transmissieketens maximaal onderbreken. Als het aantal besmettingen verlaagd is met de combinatie van alle effectieve middelen (en zonder ontkenning van de rol van aerosolen, of de rol die kinderen bij verspreiding spelen), kan het bron en contactonderzoek worden hervat. Zodat we uit de crisis komen zonder wie dan ook onder de bus te gooien, in lijfelijke of economische zin.

Feitelijk is dat niks anders dan wat volksgezondheid bij een uitbraak als deze moet doen: voorzorg en adequate kennis vooropstellen. Niet bagatelliseren, selectieve wetenschap bedrijven of risico’s afschuiven, maar mensen toegang geven tot voorzieningen zodat ze kunnen zorgen voor zichzelf en anderen. Zorgen voor inzicht, zeggenschap en toegang tot adequate voorzorg. Breken met het idee dat alleen “anderen” bij de kwetsbare mensen horen. Niemand is onkwetsbaar, en doen alsof is in niemands belang. Al met al is het dus ook een kwestie van collectieve zelfzorg.

Dat we de rol van aerosolen officieel negeren of als verwaarloosbaar terzijde schuiven, is de reden dat Nederland nog steeds niet uit de crisis is, maar andere landen wel. Langdurig verblijf in gedeelde en/of slecht geventileerde binnenruimtes is de kern van het probleem. Verschillende groepen in de
maatschappij worden daardoor in verschillende mate geraakt. Het is nodig dat de overheid gedegen inzichten over de verspreiding van het virus erkent en daar ook brede bekendheid aan geeft, in plaats van te doen alsof “afstand houden” wel afdoende is. Gedeelde binnenruimtes en werkplekken
moeten zonder oponthoud veilig gemaakt worden, bijv. met luchtfilters.

Eerst moeten we de huidige golf nieuwe besmettingen platleggen. Met een maximaal gelijktijdige indampauze dalen de aantallen besmettingen het snelst, en komen we het snelst weer bij een situatie die voor iedereen begaanbaar is. Dat contrasteert zachtgezegd sterk met de huidige “lockdown”. Een indampauze ziet er anders uit. Het vraagt vooral om solidariteit en praktische randvoorwaarden, zoals opschorting van niet-essentieel werk, toegang tot ziekteverlof, en volwaardige financiële steun bij zelfisolatie of als bedrijvigheid stilligt. Opschorting van betalingen als huur en hypotheek, zolang het virus niet onder controle is en activiteiten en inkomsten ontbreken.

Het is ook nodig om de officiële stilte over “Long/Langdurig Covid” (dat wil zeggen: langdurige ziekte en/of blijvende orgaanschade, met klachten die kunnen variëren van persoon tot persoon) te doorbreken, te zorgen dat het probleem medisch erkend wordt, en dat mensen die eerder (soms mogelijk ongemerkt) een besmetting hebben doorgemaakt, op alle nodige manieren gesteund worden.

Met het vertrek van het zittende kabinet, dat ons de huidige ellende in de maag gesplitst heeft, en met de nodige liefde, is het mogelijk om ook in Nederland iets anders vorm te geven.

Download de posters hieronder, deel ze posters met anderen, bespreek de inhoud met buren, familie en vrienden, hang er één achter je raam, span je in voor een andere aanpak en geef er samen inhoud aan.

Hartelijke groet,

de initiatiefgroep, #SolidairNaarNul, Actiegroep #GeenDorHout, Containment Nu en Scholen Veilig.

Posterdesign: Sophie Kaars Sijpesteijn
Tekstredactie: Thijs Vissia

Afbeelding IDs volgen onderaan deze pagina.

Poster IDs

Posterserie #SolidairNaarNul.
Een reeks van zes posters die pleiten voor een solidaire aanpak in de pandemie. Iedere poster heeft een grafische voorkant met een slogan, en tekst op de achterkant. Achterop elke poster staat de oproep om één ervan op je raam te hangen of te ze te printen en verder te verspreiden, en zo de oproep brede bekendheid te geven.

De eerste drie posters hebben een staand formaat, de rest liggend.

Onderaan elke poster op de achterkant staat: Deel deze poster met anderen, hang hem achter je raam, en gebruik de hashtags: #ScholenVeilig #VeiligOnderwijs #LongCovidKids #LongCovid #GeenDorHout #ZeroCovid #ZeroCovidNL #Indampauze.

Deze poster is nummer x in een reeks: #SolidairNaarNul

De zes ontwerpen van de posters zijn elk gemaakt uit geknipt papier, en zijn gemaakt door Sophie
Kaars Sijpesteijn.

ALGEMENE TEKST (STAAT OP ELKE POSTER)

Al vroeg in de uitbraak van SARS-CoV-2 zijn er in Nederland keuzes gemaakt waarbij voorzorg en gezondheid niet voorop stonden. Er werd gekozen voor “gecontroleerd laten uitrazen” door verspreiding bij bepaalde groepen, maar publiekelijk werd dat “maximaal controleren” genoemd. Een uitgewerkt scenario om verspreiding minimaal te houden is nooit gemaakt. Het kabinet koos ervoor om een riskant virus te laten rondgaan, wetend dat dit talloze mensen met een kwetsbare gezondheid het leven zou kosten. Het levert een maximum aan nieuwe mutaties op. De kans op langdurige of blijvende problemen is ook bij jonge of gezonde mensen niet ‘verwaarloosbaar’. “Groepsimmuniteit-zonder-vaccin” werd geschetst als uitweg, in plaats van als recept voor een maatschappelijke ramp. Laten we hiermee breken, en een solidaire aanpak voor “nul Covid” vormgeven.

POSTER #1
NUL CORONA, HET KÁN!

[ID: Poster nummer 1. Een poster met oranje achtergrond, met in het midden een geknipte vorm van een hand, met een rood hartje op de handpalm. Boven de hand staat de tekst “Nul Corona, het kán!”.]

Naar nul – het kan nog steeds en is nodig

Het duurt – als alles meezit – nog tot eind dit jaar voordat verstrekte vaccins op grote schaal ziekte voorkomen. Wie gevaccineerd is, wordt meestal niet of minder ziek maar kan het virus nog steeds doorgeven. Vaccineren gaat traag, besmettingen gaan snel, zeker bij hoge circulatie. Een indampauze is nu nodig, met alle manieren om verspreiding tegen te gaan: degelijke maskers, ventilatie/luchtfiltering, verplaatsing van activiteiten naar de buitenlucht en minder tijd doorbrengen in binnenruimtes. Maar de kentering die in Nederland eerst en vooral nodig is, is politiek: in de landelijke aanpak en officiële aannames, met een expliciet einde aan het impliciete verspreidingsbeleid. Een keuze voor solidariteit en preventie, de organisatorische kant op peil brengen, en heldere communicatie zonder ontkenning of misleiding.

POSTER #2
HET HANGT IN DE LUCHT EN HET ZWEEFT

[ID: Poster nummer 2. Een poster met een rode achtergrond, en de tekst “het hangt in de lucht en het zweeft”. Aan de linkerkant is het profiel van een gezicht te zien van iemand die hoest. Rechts van het midden een hand, en daartussenin een paar zwevende virusdeeltjes.]

Verwaarlozing van risico’s en ontkrachte aannames

De aannames achter het Nederlandse beleid gaan in tegen internationaal geaccepteerde inzichten over dit virus – over verspreiding en risico’s, en hoe effectieve maatregelen eruitzien. Jaap van Dissel geeft met zoveel woorden toe, dat “als we de rol van aerosolen zouden erkennen, we veel grondiger maatregelen zouden moeten nemen”. Die maatregelen zijn nodig. Het kabinet heeft in het najaar het OMT ‘overtuigd’ geen scholensluiting te adviseren. We hebben recht op voorzorg en adequate kennis die niet politiek ‘gestuurd’ wordt.

POSTER #3
#SCHOLENVEILIG OF WE LEREN THUIS!

[ID: Poster nummer 3. Een poster met zeegroene achtergrond, met daarop twee handen die elkaar vastpakken, een hand van een kind in de hand van een volwassene. Bovenaan staat de tekst “#ScholenVeilig of we leren thuis!”]

Scholen open zonder degelijke voorzorg?

Nadat scholen in maart 2020 dichtgingen, zijn ze daarna zonder aanpassingen heropend. Dat veel jonge mensen “slechts milde klachten” merken, betekent niet dat ze geen risico op erger lopen of geen rol spelen bij verspreiding. Door niet testen bleef dit onzichtbaar. Ook nu eerdere aannames ontkracht zijn en er nieuwe varianten rondgaan, ontbreekt op scholen betrouwbare preventie. Ook bij jonge en gezonde mensen is de kans op op langdurige ziekte of blijvende orgaanschade aanzienlijk. Dit virus is voor niemand ‘verwaarloosbaar’. En Door verspreiding toe te staan worden risicogroepen al een jaar gedwongen tot zelfisolatie. Níet laten rondgaan is een gedeeld belang.

POSTER #4
ZIJN WIJ VOLDOENDE BESCHERMD?

[ID: Poster nummer 4. Een poster met oranje achtergrond. In het midden is een mondkapje te zien dat wordt vastgehouden door twee handen links en rechts. Op het mondkapje staat de tekst “Zijn wij voldoende beschermd?”]

Inzicht, zeggenschap, voorzorg, randvoorwaarden

Als mensen weten hoe het virus zich verspreidt en weet hebben van de risico’s voor zichzelf en anderen, zijn ze bereid tot aanpassingen. Er zijn in Nederland veel misvattingen verspreid en gemeengoed geworden, bv. over mondkapjes. De inzichten over verspreiding door de lucht (aerosolen) laat de overheid links liggen. De meesten nemen de pandemie nog altijd serieus, maar steun kalft af voor een eindeloze/halve lockdown, tegenstrijdigheden en selectieve economische steun. Het stoppen van verspreiding is geen raketwetenschap. Zorg en voorzorg moeten een publiek goed zijn waar iedereen toegang toe heeft. In veel situaties waar mensen dicht op elkaar leven of verblijven (werkplekken, scholen, verzorgingshuizen, detentiecentra, etc.) wordt dit recht feitelijk ontkend.

POSTER #5
WELK WERK IS ONMISBAAR / BIJ ÉCHT INDAMMEN?

[ID: Poster nummer 5. Een poster met zeegroene achtergrond, met daarop een hand die een oranje met rode envelop vasthoudt. Deze poster zou eerder gaan over toegang tot poststemmen voor alle risicogroepen! Nu staat er boven de hand de tekst: “Welk werk is onmisbaar – bij écht indammen?”]

Welk werk is tijdelijk niet nodig? En de rest?

Om het virus in te dammen is een gelijktijdige vermindering van contacten en verplaatsingen nodig. Dat maakt een grote daling van beschikbaar levend virus haalbaar, redt levens en spaart gezondheid. In deze ‘lockdown’ gaat voor veel mensen het werk gewoon door. Voor een solidaire indampauze is er een andere definitie van “essentieel werk” nodig: alleen datgene wat nodig is voor ons zelfonderhoud, voor toegang tot eerste en vitale levensbehoeften. Mensen moeten deel kunnen nemen aan de onderbreking – ertoe in staat gesteld ongeacht hun contract of situatie. Bij al het werk dat toch onmisbaar is, moeten degenen die het doen zeggenschap hebben over aanpassingen.

POSTER #6
PRIK RISICOGROEPEN EERST!

[ID: Poster nummer 6. Een poster met een zeegroene achtergrond. Aan de linkerkant is een oranjekleurige schouder te zien, met een hand erop. Een andere hand houdt een rode injectiespuit vast die een prik zet. Daarboven staat de tekst “Prik risicogroepen EERST!”]

Concrete eisen voor “indammen van onderaf”

Om de pandemie te stoppen is een solidaire kentering nodig. Iedereen kan daar aan bijdragen door elkaars concrete eisen over te nemen en ze zichtbaar te maken, bijv. met communicatieve acties bij scholen en werkplekken. Voorzorg zonder uitzonderingen, degelijke maskers voor iedereen, FFP2-maskers voor zorgwerkers, risicogroepen eerst prikken in plaats van lobby om voorrang, overbruggend inkomen voor wiens werk of bedrijf stil ligt, steun bij isolatie, en sneltests betaald uit publieke middelen. Doordacht en samenhangend handelen zijn nodig voor economisch herstel en een maatschappij zonder alomtegenwoordig virus. Regels en repressieve handhaving werken niet als je de maatschappelijke situatie van mensen negeert.