Maart 2020.
Ik zit achter mijn bureau met mijn hoofd in mijn handen. Ineens spring ik overeind en schreeuw: “Ze hadden me beloofd dat het hier anders zou zijn”
Maar helaas, als de crisis zijn intrede doet in ons land, kom ik erachter dat mijn toenmalige woning niks anders is dan de instelling waar ik mijn trauma’s heb opgelopen. Ineens zijn er “instellingsregels” dat betekent: Op slot. Veel strengere regels dan de rest van Nederland, waar op dat moment de “intelligente Lockdown” geldt.
Aangezien ik trauma’s heb aan instellingen waren deze regels een constante trigger, wat voor een achteruitgang in mijn psychische gezondheid zorgde. In verband met het besmettingsgevaar en mijn gezondheid, is het eerste wat ik deed de huishoudelijke hulp afzeggen. Iets wat heel zwaar is, maar het kon niet anders, ik wilde niet besmet raken!
Na de eerste golf heb ik stappen gemaakt om te verhuizen. Nooit, nooit meer wilde ik meemaken wat er in de eerste golf in instellingen gebeurd is. Uiteindelijk kreeg ik een urgentieverklaring, op grond van uitstroom uit maatschappelijke instelling, en ben ik 16 november verhuisd naar mijn eigen sociale huurwoning. Nog steeds zonder huishoudelijke hulp, en inmiddels is de fysio ook geen overbodige luxe. De dokter voor een algehele apk van mijn progressieve aandoening eigenlijk ook niet.
Maar Nederland zou Nederland niet zijn als ik door mijn verhuizing niet tussen wal en schip zou vallen. In plaats van snelle vaccinatie, want wonend in instelling, viel ik ineens onder de “medische risicogroep” die vanaf februari gevaccineerd zou worden. Oké, dacht ik, februari, dan heb ik eind maart wel voldoende bescherming om de huishoudhulp weer in te schakelen. Niks bleek minder waar, de medische risicogroep werd verplaatst naar mei, en het heeft veel actie en lobby gekost om uiteindelijk begin mei de oproep te krijgen. En daar had ik geluk mee, het lot beslist. Veel risicogroepen hebben pas eind mei hun oproep ontvangen. Ik ben nu een aantal weken na mn eerste prik, en misschien heb ik eer dit verhaal de wereld ingaat ook mijn tweede prik al gehad. Dit heeft veel te lang geduurd en vind ik echt een heel slecht teken vanuit onze overheid, naar risicogroepen.
Risicogroepen zijn geen apart soort. We zijn mensen. We verdienen een overheid die naar ons omkijkt. En niet een overheid die ons segregeert en wil opsluiten, zodat de gezonde samenleving dingen kan en de corona regels versoepeld kunnen worden.
Nick